„Dekret o nieustannym rozwoju kraju” – wspomaga wzrost gospodarczy oraz zmniejsza przestępczość, a jednocześnie pomaga zrozumieć, jak wielkim dobrem jest życie. Koszty, jakie ponosi naród są niewspółmiernie niskie w porównaniu z korzyściami. Czy można nazwać wysoką ceną to, że jeden na tysiąc obywateli w wieku 18-24 lat jest uśmiercany przez eksplozję krążącej w jego ciele nanokapsuły? Oczywiście każdy może mieć swoje zdanie na ten temat, ale jedynie krzywomyśliciele uznają to prawo za złe…

Główny bohater, Fujimoto, pełni honory doręczyciela „Ikigami” – „Zawiadomień o śmierci”. Nie jest to łatwa praca, bo nie każdy jest gotów pogodzić się z przeznaczeniem. Niektórzy ludzie chcą jeszcze coś zmienić, zanim umrą. Czy wystarczą im 24 godziny?


Powyższy tekst to kilka zdań zapisanych na odwrocie tomiku. Od siebie mogę dodać tylko tyle, że WARTO. Ta manga mną wstrząsnęła i zostawiła ze szczęką na podłodze. Nie tylko głównego bohatera naprawdę polubiłam, większość ofiar "roz-kraju" także darze ciepłymi uczuciami. W kilku przypadkach płakałam jak dziecko kiedy bohaterowie umierali.

Dużą zaletą mangi jest większy format, a że rysunki tez są piękne, wyraźne i przejrzyste to z czytania płynie sama przyjemność. Wadą może wydawać się jedynie cena (około 30 zł za tomik), ale jak już pisałam: warto. Na polskim rynku ukazało się na razie 7 tomów (ja przeczytałam 6), w Japonii 10 (znalazłam informację, że to koniec) więc nie będzie to jeden z tych "wiecznych" tasiemców. Wydawane w nas regularnie, co dwa, trzy miesiące tomik, więc ma się pewność że będzie skompletowane. Jak dla mnie to pozycja obowiązkowa, dla wszystkich którym nie straszne poważniejsze klimaty.